Strój i nakrycie głowy kobiet

1 Bądźcie moimi naśladowcami, jak i ja Chrystusa. 2 Chwalę was za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie te nauki, które wam przedkładałem. 3 A chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, głową żony – mąż, a głową Chrystusa – Bóg. 4 Każdy mężczyzna, który modli się lub prorokuje z nakrytą głową, przynosi wstyd głowie swojej. 5 A każda kobieta, która modli się lub prorokuje z nienakrytą głową, przynosi wstyd głowie swojej, bo to jest tak, jakby była ogolona. 6 Jeśli bowiem kobieta nie nakrywa głowy, to niech się i strzyże. A jeśli wstydem dla kobiety jest być strzyżoną czy goloną, to niech się nakrywa. 7 Bo mężczyzna nie powinien nakrywać sobie głowy, będąc obrazem i chwałą Boga, a kobieta jest chwałą mężczyzny. 8 Nie mężczyzna bowiem jest z kobiety, ale kobieta z mężczyzny. 9 I nie mężczyzna został stworzony dla kobiety, lecz kobieta dla mężczyzny. 10 Zatem kobieta powinna mieć na głowie znak władzy ze względu na aniołów. 11 Zresztą w Panu − ani kobieta bez mężczyzny, ani mężczyzna bez kobiety. 12 Jak bowiem kobieta z mężczyzny, tak mężczyzna przez kobietę, a wszystko z Boga. 13 Sami rozsądźcie: czy przystoi kobiecie modlić się do Boga z odkrytą głową? 14 I czy sama natura nie uczy was, że jeśli mężczyzna zapuszcza włosy, ujmę sobie przynosi? 15 Bo jeśli kobieta zapuszcza włosy, jest to dla niej chlubą. Gdyż długie włosy dane są jej zamiast okrycia. 16 A jeśli ktoś chce dalej się spierać, to takiego zwyczaju nie mamy ani my, ani Kościoły Boże.

Wieczerza Pańska

17 A to zalecając, nie chwalę was, że się zbieracie nie ku lepszemu, lecz ku gorszemu. 18 Bo najpierw słyszę, że gdy zbieracie się w Kościele, to są podziały wśród was, i po części temu wierzę. 19 Trzeba bowiem, by były wśród was rozdarcia, aby okazało się, którzy wśród was są wypróbowani. 20 Gdy schodzicie się pospołu, nie jest to spożywanie Wieczerzy Pańskiej. 21 Każdy bowiem zaczyna spożywać własną wieczerzę i jeden jest jeszcze głodny, drugi już pijany. 22 Czy nie macie domów, aby jeść i pić, czy pogardzacie Kościołem Bożym i zawstydzacie tych, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy pochwalę was? Za to was nie pochwalam. 23 Albowiem ja przyjąłem od Pana, co też wam przekazałem, że Pan, Jezus, tej nocy, której był wydany, wziął chleb 24 i złożywszy dziękczynienie, przełamał go i rzekł: „To jest ciało moje za was. To czyńcie na moją pamiątkę”. 25 Tak samo i kielich [wziął] po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich jest Nowym Przymierzem w mojej krwi. To czyńcie, ilekroć będziecie pili, na moją pamiątkę”. 26 Albowiem ilekroć ten chleb będziecie jedli i kielich pili, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie. 27 A tak kto by chleb jadł lub pił kielich Pański niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. 28 Niech więc sprawdza człowiek siebie samego i tak niech je z chleba, i pije z kielicha! 29 Kto bowiem je i pije, sąd sobie je i pije, gdy nie zważa na ciało [Pańskie]. 30 Dlatego też wielu wśród was słabych i chorych, i niemało zasnęło. 31 Bo jeśli samych siebie osądzamy, nie będziemy osądzeni. 32 Gdy jesteśmy sądzeni, to przez Pana jesteśmy pouczani, abyśmy razem ze światem nie zostali osądzeni. 33 Tak więc, bracia moi, gdy zbieracie się, aby jeść, czekajcie jedni na drugich. 34 Gdy ktoś jest głodny, niech je w domu, abyście nie schodzili się na sąd. O reszcie zarządzę, jak tylko przyjdę.