Liczne dary duchowe, jeden Duch Święty

1 A nie chcę, bracia, abyście byli nieświadomi spraw duchowych. 2 Wiecie, że gdy byliście poganami, to zniewoleni, do niemych bożków prowadzeni byliście. 3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt w Duchu Bożym mówiąc, nie powie: „Odrzucam Jezusa!”. I nikt nie może powiedzieć: „Panem Jezus”, jak tylko w Duchu Świętym. 4 Jest rozmaitość darów łaski, ale jeden jest Duch. 5 Jest rozmaitość służb, ale jeden Pan. 6 Jest rozmaitość działań, ale jeden Bóg, czyniący wszystko we wszystkim. 7 A każdemu dane jest objawienie Ducha dla wspólnego pożytku. 8 Bo jednemu dane zostało przez Ducha słowo mądrości, a innemu słowo poznania według tego samego Ducha, 9 jeszcze innemu wiara w tymże Duchu, a innemu dary uzdrawiania w tym samym jednym Duchu, 10 innemu dzieła mocy, innemu prorokowanie, innemu rozróżnianie duchów, jeszcze innemu różne języki, a innemu tłumaczenie języków. 11 I wszystko to sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając z osobna każdemu, jak chce.

Kościół nadprzyrodzonym Ciałem: liczne członki, jedno ciało

12 Podobnie bowiem jak ciało jest jedno i ma wiele członków, a wszystkie członki ciała, mimo że są liczne, jednym ciałem są – tak i Chrystus. 13 Albowiem w jednym Duchu my wszyscy w jedno Ciało zostaliśmy ochrzczeni, czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy jednym Duchem zostaliśmy napojeni. 14 Ciało bowiem nie jest jednym członkiem, ale wieloma. 15 Jeśliby noga powiedziała: „Ponieważ nie jestem ręką, nie jestem z tego ciała”, to czy przez to nie jest z tego ciała? 16 Jeśliby ucho powiedziało: „Ponieważ nie jestem okiem, nie jestem z tego ciała”, to czy przez to nie jest z tego ciała? 17 Jeśli całe ciało okiem, to gdzie słuch? Jeśli całe słuchem, to gdzie węch? 18 Zatem Bóg ukształtował członki w ciele każde z osobna, jak chciał. 19 Bo gdyby wszystkie były jednym członkiem, to gdzie ciało? 20 Tak więc wiele członków, ale jedno ciało. 21 Nie może więc oko powiedzieć ręce: „Nie potrzebuję ciebie”, lub też głowa nogom: „Nie potrzebuję was”. 22 Wręcz odwrotnie: członki ciała uważane za najsłabsze są najbardziej potrzebne. 23 A o te, które uważamy za najmniej czcigodne w ciele, dbamy najbardziej. I tym intymnym okazujemy najwięcej troski. 24 A inne tego nie potrzebują. Bóg jednak tak ukształtował ciało, by temu, co słabsze, więcej czci okazać. 25 Aby nie było w ciele rozdarcia, ale wszystkie członki tak samo troszczyły się o siebie nawzajem. 26 Jeśli cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie członki, i jeśli jeden członek doznaje chwały, współradują się wszystkie członki. 27 Wy jesteście Ciałem Chrystusa, a z osobna członkami. 28 I tak ustanowił Bóg w Kościele: po pierwsze apostołów, po drugie proroków, po trzecie nauczycieli, następnie obdarzonych mocą, dalej darami uzdrawiania, wspomagania, kierowania, mówienia językami. 29 Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy są obdarzeni mocą? 30 Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy tłumaczą? 31 Zabiegajcie więc o większe dary. A ja jeszcze doskonalszą drogę wam wskazuję.