O zmartwychwstaniu Chrystusa

1 Przypominam wam, bracia, Ewangelię, którą wam zwiastowałem i którą przyjęliście, i przy której trwacie. 2 Przez nią też dostępujecie zbawienia, jeśli trzymacie się tego słowa, które wam zwiastowałem, chyba że na próżno uwierzyliście. 3 Przekazałem wam przede wszystkim, co i otrzymałem, że Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism 4 i że został pogrzebany, i powstał z martwych trzeciego dnia według Pism, 5 i ukazał się Kefasowi, potem Dwunastu. 6 Następnie ukazał się ponad pięciuset braciom naraz, z których większość żyje aż dotąd, a niektórzy umarli. 7 Dalej ukazał się Jakubowi, potem wszystkim apostołom. 8 W końcu, po wszystkich, ukazał się i mnie, jakby płodowi poronionemu. 9 Ja bowiem jestem tym najmniejszym z apostołów, który nie jest godny być nazwany apostołem, ponieważ prześladowałem Kościół Boży. 10 Ale dzięki łasce Bożej jestem, kim jestem, a łaska Jego nie stała się we mnie daremna. Ale bardziej niż wszyscy inni trudziłem się – nie ja jednak, lecz łaska Boża ze mną. 11 Czy to więc ja, czy tamci, tak zwiastujemy i tak uwierzyliście.

O zmartwychwstaniu wierzących

12 Więc jeśli o Chrystusie się zwiastuje, że powstał z martwych, to jakże niektórzy z was mówią, że nie ma zmartwychwstania umarłych? 13 A jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to i Chrystus nie powstał. 14 I jeśli Chrystus nie powstał, to próżne jest zwiastowanie nasze, próżna jest też wiara wasza. 15 Okazalibyśmy się kłamliwymi świadkami Boga, jako że świadczyliśmy przeciw Bogu, że wskrzesił Chrystusa, którego nie wskrzesił, skoro umarli nie powstają. 16 Bo jeśli umarli nie powstają, to i Chrystus nie powstał. 17 A jeśli Chrystus nie powstał, daremna jest wiara wasza i jeszcze jesteście w waszych grzechach. 18 Tak więc i ci, którzy w Chrystusie zasnęli, są zgubieni. 19 Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, to jesteśmy godni pożałowania bardziej niż wszyscy inni ludzie.
20 A jednak Chrystus powstał z martwych jako pierwszy z tych, którzy zasnęli. 21 Skoro przez człowieka śmierć, to i przez Człowieka zmartwychwstanie! 22 Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. 23 A każdy według swojego porządku: jako pierwszy Chrystus, następnie ci, którzy należą do Chrystusa podczas Jego przyjścia. 24 A potem koniec, kiedy przekaże Królestwo Bogu i Ojcu, kiedy unicestwi wszelką zwierzchność i wszelką władzę, i moc. 25 Bo trzeba, aby On królował, póki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod nogi swoje. 26 Jako ostatni nieprzyjaciel zostanie unicestwiona śmierć, 27 bo wszystko poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że wszystko jest poddane, to oczywiście oprócz Tego, który Mu wszystko poddał. 28 A kiedy wszystko zostanie Mu poddane, wtedy [i] sam Syn zostanie poddany Temu, który Mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim. 29 W przeciwnym razie co uczynią ci, którzy chrzczą się za umarłych? Jeśli umarli w ogóle nie powstają, to po co chrzcić się za nich? 30 Po co i my narażamy się na niebezpieczeństwo w każdej godzinie? 31 Każdego dnia umieram dla chwały waszej [bracia], którą mam w Chrystusie Jezusie, Panu naszym! 32 Jeśli walczyłem z bestiami w Efezie, to – po ludzku rozumując – jaką mam z tego korzyść? Jeśli umarli nie powstają, to jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy. 33 Nie oszukujcie się: Złe rozmowy psują dobre obyczaje. 34 Myślcie trzeźwo, jak należy, i nie grzeszcie. Niektórzy bowiem nie znają Boga. Mówię to, aby was zawstydzić.

O ciałach po zmartwychwstaniu

35 Powie ktoś jednak: „Jak powstają umarli? W jakim ciele przychodzą?”. 36 O bezmyślny! To, co ty siejesz, nie wyda z siebie życia, jeśli nie obumrze. 37 Gdy siejesz, nie siejesz ciała, które dopiero wyrośnie, lecz gołe ziarno, czy to pszeniczne, czy jakieś inne. 38 Ale Bóg daje mu ciało, jak zechciał, i każdemu nasieniu własne ciało. 39 Nie każde ciało jest takim samym ciałem, ale inne jest ludzi, inne ciało zwierząt, inne ciało ptaków, jeszcze inne ryb. 40 Są ciała niebieskie i ciała ziemskie, ale inna jest jasność tych niebieskich, a inna tych ziemskich. 41 Inna jasność słońca, inna jasność księżyca i inna jasność gwiazd. Bo gwiazda różni się od gwiazdy jasnością. 42 Podobnie jest ze zmartwychwstaniem. Sieje się zniszczalne, powstaje niezniszczalne. 43 Sieje się znikome, powstaje chwalebne, sieje się bezsilne, powstaje mocne. 44 Sieje się ciało zmysłowe, powstaje ciało duchowe. Jeśli jest ciało zmysłowe, jest też duchowe. 45 Tak i napisano: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. 46 Ale najpierw nie to, co duchowe, lecz to, co zmysłowe; dopiero później to, co duchowe. 47 Pierwszy człowiek z ziemi – ziemski, drugi Człowiek – z nieba. 48 Jaki ziemski, tacy i ziemscy, jaki ten Niebieski, tacy i niebiescy. 49 I jak nosiliśmy obraz ziemskiego, tak też będziemy nosili obraz Niebieskiego. 50 A to mówię, bracia, że [grzeszne] ciało i krew nie mogą dziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co zniszczalne, nie dziedziczy tego, co niezniszczalne. 51 Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy zaśniemy, lecz wszyscy zostaniemy przemienieni. 52 Nagle, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby – bo trąba zabrzmi – i umarli będą wskrzeszeni jako niezniszczalni, i my zostaniemy przemienieni. 53 Trzeba bowiem, żeby to, co zniszczalne, przyoblekło się w niezniszczalność, i to, co śmiertelne, przyoblekło się w nieśmiertelność.

Hymn eschatologiczny i zachęta

54 A kiedy to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalność, i to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelność, wtedy spełni się Słowo napisane:

Pochłonięta jest śmierć przez zwycięstwo.
55 Gdzie twe, o śmierci, zwycięstwo?
Gdzie twoje, o śmierci, żądło?
56 Żądłem śmierci jest grzech,
a mocą grzechu – Prawo.

57 Ale dzięki [niech będą] Bogu, który daje nam zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. 58 Tak więc, bracia moi umiłowani, twardzi bądźcie, niewzruszeni, zawsze przynoszący obfity plon w dziele Pańskim, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu.