Istota służby apostolskiej

1 Niech więc człowiek myśli o nas jako o sługach Chrystusowych i szafarzach tajemnic Bożych. 2 A od szafarzy wymaga się, aby każdy okazał się wierny. 3 Jeśli o mnie chodzi, za najmniej ważne uznaję, czy będę sądzony przez was, czy przez inny sąd ludzki, bo nawet sam siebie nie osądzam. 4 Do niczego bowiem nie poczuwam się, lecz to mnie nie usprawiedliwia, bo Tym, który mnie sądzi, jest Pan. 5 Tak więc nie sądźcie przed czasem, póki nie przyjdzie Pan, który oświetli to, co ukryte w ciemności, i ujawni zamysły serc; wówczas każdy otrzyma pochwałę od Boga.
6 A to, bracia, odniosłem do siebie i do Apollosa ze względu na was, abyście się od nas nauczyli: nic ponad to, co jest napisane, aby jeden nie wynosił się nad drugiego. 7 Bo któż cię wyróżnia? Co masz, czego byś nie otrzymał? A jeżeli otrzymałeś, dlaczego chełpisz się, jakbyś nie otrzymał? 8 Już nasyceni jesteście, już wzbogaciliście się, bez nas zaczęliście królować i obyście rzeczywiście królowali, abyśmy i my z wami współkrólowali. 9 Uważam bowiem, że Bóg nas, apostołów, uczynił ostatnimi, jakby skazanymi na śmierć, bo staliśmy się widowiskiem dla świata i aniołów, i ludzi. 10 Myśmy głupi z powodu Chrystusa, a wy mądrzy w Chrystusie, myśmy słabi, a wy mocni, wy poważani, a my bez czci. 11 Aż do tej pory i łakniemy, i pragniemy, i nadzy jesteśmy, i policzkowani, i tułamy się, 12 i trudzimy się pracą własnych rąk; lżeni – błogosławimy, prześladowani – cierpliwie znosimy, 13 znieważani – pocieszamy. Jakby nieczystościami świata staliśmy się, odpadkami dla wszystkich aż dotąd.

Ojcowska rada i napomnienie

14 Piszę to, nie aby was zawstydzić, lecz aby jako dzieciom mym umiłowanym przemówić do rozumu. 15 Bo choćbyście mieli dziesiątki tysięcy nauczycieli w Chrystusie, to jednak niewielu ojców. Albowiem w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię ja was zrodziłem. 16 Proszę więc was: bądźcie moimi naśladowcami! 17 Dlatego posłałem do was Tymoteusza, który jest moim dzieckiem umiłowanym i wiernym w Panu. On przypomni wam drogi moje w Chrystusie [Jezusie] i jak wszędzie, w każdym Kościele nauczam. 18 A ponieważ nie przybywałem do was, niektórzy wzbili się w pychę. 19 Lecz przyjdę do was wkrótce, jak tylko Pan zechce, i poznam nie tylko słowo, ale i moc tych nadętych. 20 Albowiem nie w słowie Królestwo Boże – lecz w mocy. 21 Cóż chcecie? Z rózgą mam przyjść do was czy z miłością, w duchu łagodności?