1 Niewolnicy, którzy są pod jarzmem, niech uznają swoich panów za godnych wszelkiego szacunku, aby imieniu Bożemu i nauczaniu nie bluźniono.
2 Ci zaś, którzy mają panów wierzących, niech nimi nie pogardzają dlatego, że są braćmi; tym lepiej niech służą, są bowiem wierzącymi i umiłowanymi, gorliwie pełniącymi dobre uczynki. Tego nauczaj i do tego zachęcaj.
O prawdziwej pobożności
3 Jeśli ktoś inaczej naucza i nie idzie za życiodajnymi słowami Pana naszego, Jezusa Chrystusa, oraz nauczaniem zgodnym z prawdziwą pobożnością, 4 tego pycha zaślepiła, nic nie wie, lecz choruje na kłótliwość i walkę o słowa, z czego rodzi się zawiść, spór, bluźnierstwa, złośliwa podejrzliwość, 5 ciągłe spory ludzi o zniszczonym umyśle i pozbawionych prawdy, uważających, że pobożność jest źródłem zysku. 6 Wielkim zaś zyskiem jest pobożność połączona z panowaniem nad sobą. 7 Niczego bowiem nie wnieśliśmy na ten świat ani też niczego wynieść nie możemy. 8 Jeśli mamy jedzenie i ubranie, bądźmy z tego zadowoleni. 9 A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokusę i sidła, i w bezrozumne i szkodliwe żądze, które pogrążają ludzi w zgubę i zagładę. 10 Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniądza; niektórzy, goniąc za tym, dali się odwrócić od wiary i narazili się na różne boleści.
11 Ale ty, człowiecze Boży, uciekaj od tego, goń zaś za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, cierpliwością, łagodnością. 12 Tocz piękną walkę wiary, chwyć się życia wiecznego, do którego zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec licznych świadków. 13 Nakazuję [ci] przed Bogiem, który daje życie wszystkiemu, i przed Chrystusem Jezusem, który wobec Poncjusza Piłata złożył dobre wyznanie, 14 abyś zachował przykazanie bez skazy i nienaruszone aż do objawienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
15 Ukaże je we właściwym czasie Błogosławiony i Jedyny Mocny, Król królujących i Pan panujących, 16 Jedyny Nieśmiertelny, w światłości mieszkający niedostępnej, którego żaden człowiek nie widział ani widzieć nie może. Jemu cześć i panowanie wieczne. Amen.
Ostatnie polecenia i zakończenie
17 Bogatym tego świata nakazuj, aby nie wynosili się ani nie pokładali nadziei w przemijającym bogactwie, lecz w Bogu, który obdarza nas wszystkim obficie dla naszej radości. 18 Niech będą dobroczynni, bogacą się w dobre uczynki, niech będą hojni, pielęgnują więź z innymi, 19 gromadząc sobie te skarby na dobry fundament na przyszłość, aby otrzymać prawdziwe życie. 20 O Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono, unikaj światowych, pustych rozmów i sprzeczności fałszywej wiedzy. 21 Do niej niektórzy się zwrócili i odpadli od wiary.
Łaska z wami.