1 O służbie wobec świętych nie trzeba wam pisać. 2 Znam bowiem waszą ochotę, którą chlubię się przed Macedończykami, mówiąc, że Achaja jest gotowa od roku; a wasza gorliwość pobudziła wielu. 3 Posłałem zaś braci, aby nasze chlubienie się wami nie okazało się w tej sprawie próżne, abyście – jak już powiedziałem – byli przygotowani. 4 Tak że gdyby przyszli ze mną Macedończycy i zastali was nieprzygotowanymi, my, którzy się tu tak chlubimy, bylibyśmy zawstydzeni, nie mówiąc już o was. 5 Za konieczne uznałem poprosić braci, aby przyszli do was wcześniej, żeby zawczasu obiecane wasze szczodre dary były już przygotowane jako błogosławiony dar, a nie jako danina.

„Radosnego dawcę Bóg miłuje”

6 Tak więc: kto skąpo sieje, skąpo zbierze, a kto szczodrze sieje, szczodre zbierze żniwo, 7 każdy jak postanowił w sercu, bez żalu ani pod przymusem, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. 8 A mocen jest Bóg darować wam obficie wszelką łaskę, abyście zawsze mając wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali w każdy dobry czyn. 9 Jak napisano:

Rozdzielił, dał ubogim,
sprawiedliwość jego trwa na wieki.

10 A Ten, który daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, daruje i pomnoży ziarno wasze, i da wzrost plonom waszej sprawiedliwości. 11 A we wszystkim wzbogaceni, w całej prostocie, będziecie mogli okazywać szczodrobliwość, która przez nas pobudza do dziękczynienia Bogu. 12 Albowiem służba dla tego wspólnego dzieła nie tylko uzupełnia to, czego nie dostaje świętym w tej służbie, ale i obfituje mnóstwem dziękczynień składanych Bogu 13 przez tych, którzy – wypróbowani w tej służbie – wychwalają Boga z powodu posłuszeństwa w waszym wyznawaniu Ewangelii Chrystusowej i szczerości we wspólnocie z nimi i ze wszystkimi. 14 W ich modlitwach za was pragnę być z wami ze względu na przemożną łaskę Bożą spoczywającą na was. 15 Dzięki niech będą Bogu za niewysłowiony dar Jego.