Wizja otwartego nieba

1 Potem ujrzałem:
oto drzwi otwarte w niebie.
I głos, który poprzednio usłyszałem,
niby trąby mówiącej do mnie, powiedział:
„Wstąp tutaj, a pokażę ci, co ma się stać potem”.
2 Natychmiast porwał mnie Duch.
I oto Tron stał w niebie,
a na Tronie Zasiadający.
3 A ten Zasiadający [był] z wyglądu podobny do kamienia jaspisu i karneolu.
I tęcza wokół Tronu z wyglądu podobna do szmaragdu.
4 A wokół Tronu dwadzieścia cztery trony
i na tronach siedziało dwudziestu czterech Starców
odzianych w szaty białe,
a na głowach ich złote wieńce.
5 I z Tronu wydobywają się błyskawice, i głosy, i grzmoty.
A przed Tronem płonie siedem lamp ognistych,
to jest siedem Duchów Boga.
6 I przed Tronem jakby morze szkliste, podobne do kryształu.
Pośród Tronu i wokół Tronu
cztery Istoty, pełne oczu z przodu i z tyłu.
7 A pierwsza Istota podobna do lwa,
a druga Istota podobna do cielca,
a trzecia Istota mająca twarz jakby ludzką,
a czwarta Istota podobna do orła w locie.
8 I te cztery Istoty,
mające po sześć skrzydeł,
pełne są oczu dokoła i od środka.
I bez wytchnienia dniem i nocą wołają:
„Święty, Święty, Święty Pan, Bóg, Wszechwładca,
który był i który jest, i który przychodzi”.
9 A ilekroć te Istoty oddadzą chwałę i cześć, i dziękczynienie
Zasiadającemu na Tronie,
Żyjącemu na wieki wieków,
10 dwudziestu czterech Starców upada przed Zasiadającym na Tronie
i oddaje pokłon Żyjącemu na wieki wieków,
i składa wieńce swoje przed Tronem, mówiąc:
11 „Godzien jesteś, Panie i Boże nasz,
wziąć chwałę i cześć, i moc,
bo Ty stworzyłeś wszystko
i z woli Twojej zaistniało i zostało stworzone”.