Paweł i Barnaba w Ikonium

1 Podobnie też stało się w Ikonium, że gdy weszli do synagogi żydowskiej i tak przemawiali, uwierzyło mnóstwo Żydów i Greków. 2 A ci Żydzi, którzy nie dali wiary, podburzyli i napełnili złością dusze pogan przeciwko braciom. 3 Pozostali więc dość długi czas, poczynając sobie odważnie, pokładając nadzieję w Panu, który dawał świadectwo Słowu swej łaski i sprawiał, że przedziwne znaki dokonywały się przez ich ręce. 4 Podzieliła się więc społeczność miasta i jedni byli z Żydami, a inni z apostołami. 5 A gdy poganie i Żydzi wraz ze swymi przywódcami powzięli zamiar, by ich znieważyć i ukamienować, 6 dowiedziawszy się o tym, zbiegli do miast Likaonii: Listry i Derbe, i okolic. 7 I tam pozostawali, zwiastując Ewangelię.

Paweł i Barnaba w Listrze

8 A był w Listrze pewien mężczyzna z bezwładem nóg, chromy od łona swej matki, który nigdy nie chodził. 9 On słyszał przemawiającego Pawła, który popatrzywszy uważnie na niego i widząc, że wierzy w swój ratunek, 10 zawołał głosem wielkim:
– Stań prosto na swoich nogach!
Zerwał się i zaczął chodzić. 11 Tłumy, widząc, co uczynił Paweł, podniosły głos, wołając po likaońsku:
– Bogowie, upodobniwszy się do ludzi, zstąpili do nas!
12 Barnabę nazwali Zeusem, a Pawła Hermesem, jako że on przewodził słowu. 13 Kapłan Zeusa ze świątyni pod miastem, sprowadziwszy byki i wieńce przed bramy, chciał wraz z tłumem złożyć ofiarę. 14 A usłyszawszy to, apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarłszy swoje szaty, wpadli w tłum, głośno krzycząc:
15 – Ludzie, cóż to czynicie! I my jesteśmy podobnymi do was ludźmi, którzy zwiastują wam Ewangelię, abyście się odwrócili od tych próżności ku Bogu żywemu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich; 16 który też w poprzednich pokoleniach dozwalał wszystkim narodom chodzić własnymi drogami. 17 Jednak nie zostawił was bez świadectwa o sobie, czyniąc dobrze, dając wam deszcze z nieba i czasy urodzaju, sycąc pokarmem i radością serca wasze.
18 To mówiąc, ledwie powstrzymali tłumy, aby nie składały im ofiary. 19 A gdy przybyli Żydzi z Antiochii i Ikonium, namówili tłumy i kamienując Pawła, wywlekli go poza miasto, myśląc, że umarł. 20 Gdy zaś otoczyli go uczniowie, wstał i wszedł do miasta. A nazajutrz odszedł wraz z Barnabą do Derbe.

Powrót do Antiochii Syryjskiej

 21 Po zwiastowaniu temu miastu Ewangelii i pozyskaniu wielu uczniów wrócili do Listry, następnie do Ikonium i do Antiochii. 22 Pokrzepiali dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze i [mówiąc], że należy przejść przez wiele utrapień, aby wejść do Królestwa Bożego. 23 I ustanawiali im w Kościołach prezbiterów przez nałożenie rąk, modląc się i poszcząc, powierzając ich Panu, w którego uwierzyli.
24 Przeszedłszy przez Pizydię, przyszli do Pamfilii. 25 Po zwiastowaniu Słowa w Perge zeszli do Atalii. 26 Stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie zostali oddani łasce Bożej dla dzieła, które wypełnili. 27 A przybywszy tam i zebrawszy Kościół, opowiadali, co Bóg przez nich uczynił i że otworzył poganom podwoje wiary. 28 I spędzili tam sporo czasu z uczniami.