Uzdrowienie chromego

1 A gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej, 2 niesiono pewnego chromego od łona matki, którego kładziono codziennie u bramy świątynnej zwanej Piękną, aby prosił o jałmużnę wchodzących do świątyni. 3 Ten, ujrzawszy Piotra i Jana mających już wejść do świątyni, poprosił ich o jałmużnę. 4 A Piotr wraz z Janem, wpatrzywszy się w niego, powiedział:
– Spójrz na nas!
5 On zaś spojrzał uważnie na nich, spodziewając się coś od nich otrzymać. 6 A Piotr rzekł:
– Srebra i złota nie posiadam, a to, co mam, daję ci: w imię Jezusa Chrystusa, Nazarejczyka, [wstań i] chodź!
7 Wziąwszy go za prawą rękę, podniósł go. I raptem umocniły się stopy jego i golenie, 8 i skoczywszy, stanął i chodził, i wszedł razem z nimi do świątyni, chodząc i skacząc, i wysławiając Boga. 9 A cały lud zobaczył go chodzącego i wysławiającego Boga. 10 Poznali, że ten to był, który dla jałmużny siedział przy Pięknej Bramie świątyni. I przepełniło ich zdumienie ogromne i zachwyt wobec tego, co mu się zdarzyło. 11 A gdy trzymał się tak Piotra i Jana, zbiegł się ku nim do portyku zwanego Salomonowym lud cały pełen zdumienia.

Kazanie Piotra w świątyni

12 Widząc to, Piotr powiedział do ludu:
– Mężowie Izraelici, czemu dziwicie się temu, co się stało? Albo czemu nam się przyglądacie, jakbyśmy to własną mocą lub pobożnością uczynili, że on chodzi? 13 Bóg Abrahama i [Bóg] Izaaka, i [Bóg] Jakuba, Bóg ojców naszych rozsławił Syna swego, Jezusa, którego wy wydaliście i zaparliście się przed obliczem Piłata, chociaż on postanowił Go uwolnić. 14 A wy Tego Świętego i Sprawiedliwego wyparliście się, a wyprosiliście, żeby wam ułaskawiono mordercę. 15 Zabiliście Władcę życia, którego Bóg wskrzesił z martwych, czego my jesteśmy świadkami. 16 I dla wiary w imię Jego, tego oto, którego widzicie i znacie, uzdrowiło Imię Jego. I wiara w Niego dała mu wobec was wszystkich tę pełną sprawność. 17 Ale teraz, bracia, wiem, że to z niewiedzy uczyniliście, podobnie jak i przywódcy wasi. 18 Tak oto spełnił Bóg to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Chrystus będzie cierpiał. 19 Więc opamiętajcie się i nawróćcie, aby wymazane zostały grzechy wasze, 20 tak żeby nadeszły czasy odetchnienia obecnością Pana i żeby posłał przeznaczonego wam Chrystusa Jezusa. 21 Trzeba było, żeby przyjęło Go niebo aż do czasu naprawy wszechrzeczy, o czym od wieków mówił Bóg przez usta swoich świętych proroków. 22 Mojżesz rzekł, że proroka wzbudzi wam Pan, Bóg wasz, spośród braci waszych, podobnego do mnie; jego będziecie słuchać, cokolwiek by wam powiedział. 23 Stanie się zaś tak, że każda dusza, która by nie posłuchała proroka tego, będzie wytracona spośród ludu. 24 Wszyscy prorocy od Samuela i ci kolejno po nim przemawiali i obwieszczali te dni. 25 Wy jesteście synami proroków i Przymierza, które ustanowił Bóg z ojcami waszymi, mówiąc do Abrahama: W nasieniu twym błogosławione będą wszystkie pokolenia ziemi. 26 Dla was najpierw Bóg, wzbudziwszy Syna swego, posłał Go, by błogosławił wam, tak żeby każdy z was odwrócił się od swoich niegodziwości.