Miłość i pokora Jezusa
1 A przed Świętem Paschy Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, aby z tego świata przeszedł do Ojca, miłując swoich na świecie, do końca ich umiłował. 2 I gdy nastała wieczerza, a diabeł już nagiął serce Judasza, [syna] Szymona Iskarioty, aby Go wydał, 3 wiedząc, że Ojciec wszystko oddał w Jego ręce i że od Boga wyszedł, i do Boga zdąża, 4 [Jezus] wstaje od wieczerzy, składa szaty i wziąwszy płótno, przepasał się. 5 Następnie wlał wodę do miednicy i zaczął obmywać stopy uczniów i wycierać płótnem, którym był przepasany.
6 Podchodzi więc do Szymona Piotra. [A ten] mówi Mu:
– Panie, Ty mi nogi myjesz?
7 Odpowiedział Jezus:
– Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, lecz potem pojmiesz.
8 Mówi Mu Piotr:
– Nie, przenigdy stóp mi nie umyjesz!
Odpowiedział mu Jezus:
– Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze mną.
9 Mówi Mu Szymon Piotr:
– Panie, nie tylko stopy moje, ale i ręce, i głowę.
10 Mówi mu Jezus:
– Kto się wykąpał, nie potrzebuje nic więcej – tylko umyć stopy, albowiem cały jest czysty. Wy też czyści jesteście, chociaż nie wszyscy.
11 Wiedział bowiem, kto go wyda. Dlatego powiedział: „Nie wszyscy czyści jesteście”.
12 Kiedy więc umył stopy ich i włożył szaty swoje, i znowu spoczął, rzekł im:
– Czy pojmujecie, co wam uczyniłem? 13 Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem, i dobrze mówicie, ponieważ nim jestem. 14 Jeśli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem stopy wasze, to i wy powinniście sobie nawzajem stopy umywać. 15 Dałem wam bowiem przykład, abyście wy czynili, jak i ja wam uczyniłem. 16 Amen, amen, mówię wam: Nie ma sługi większego od pana jego ani wysłannika większego od tego, który go posłał. 17 Jeśli to wiecie, błogosławieni będziecie, jeśli będziecie to czynić. 18 Nie o wszystkich was mówię. Ja wiem, kogo wybrałem. Ale niech się wypełni Pismo: Ten, kto jadł mój chleb, podniósł na mnie swą piętę. 19 Już teraz mówię wam, zanim to się stanie, abyście uwierzyli, kiedy się stanie, że JA JESTEM. 20 Amen, amen, mówię wam: Kto przyjmuje tego, kogo poślę, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który mnie posłał.
21 To powiedziawszy, Jezus wzburzył się w duchu i oświadczył:
– Amen, amen, mówię wam, że jeden z was mnie wyda.
22 Patrzyli na siebie uczniowie, zaskoczeni [nie wiedząc], o kim mówi. 23 Jeden z Jego uczniów, ten, którego miłował Jezus, spoczywał na Jego piersi. 24 Skinął więc na niego Szymon Piotr, [by] dowiedział się, kim miałby być ten, o którym mówi. 25 Ten, oparłszy się więc o pierś Jezusa, mówi Mu:
– Panie, któż to jest?
26 Odpowiada Jezus:
– Ten, któremu ja umoczę i podam kęs [chleba].
Umoczywszy więc kęs, [bierze i] podaje Judaszowi, [synowi] Szymona Iskarioty. 27 Wtedy, po tym kęsie, wszedł w niego szatan. Mówi mu więc Jezus:
– Co czynisz, uczyń szybciej.
28 Tego [zaś] nikt ze spoczywających nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. 29 Niektórzy bowiem mniemali, że skoro miał Judasz sakiewkę, [to] Jezus mu powiedział:
– Kup, czego potrzebujemy na święto; lub aby dał coś biednym.
30 Ten więc, wziąwszy ów kęs [chleba], natychmiast wyszedł. A była noc.
Nowe przykazanie
31 Kiedy więc wyszedł, Jezus mówi:
– Teraz uwielbiony [jest] Syn Człowieczy i Bóg [jest] w nim uwielbiony; 32 [jeśli Bóg [jest] w nim uwielbiony], to i Bóg uwielbi go w sobie, i zaraz go uwielbi. 33 Dzieci, jeszcze tylko krótko jestem z wami. Będziecie mnie szukali i jak powiedziałem Żydom, teraz wam mówię, że dokąd ja idę, wy przyjść nie możecie. 34 Przykazanie nowe daję wam, abyście miłowali jedni drugich, jak ja was umiłowałem, abyście i wy miłowali jedni drugich. 35 Po tym poznają wszyscy, że moimi uczniami jesteście, że miłość będziecie mieli jedni do drugich.
Zapowiedź zaparcia się Piotra
36 Mówi Mu Szymon Piotr:
– Panie, dokąd idziesz?
Odpowiedział [mu] Jezus:
– Dokąd idę, ty nie możesz iść za mną teraz, pójdziesz zaś później.
37 Mówi Mu Piotr:
– Panie, dlaczego nie mogę teraz iść za Tobą? Życie moje za Ciebie ofiaruję.
Odpowiedział Jezus:
– Życie swoje za mnie ofiarujesz? Amen, amen, mówię ci: 38 Zanim kogut zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.