Arcykapłańska modlitwa Jezusa

1 To powiedział Jezus i wzniósłszy oczy swe ku niebu, rzekł:
– Ojcze, godzina nadeszła. Uwielbij swego Syna, aby Syn Ciebie uwielbił 2 i aby wszystkiemu, co mu dałeś, dał życie wieczne, wedle władzy, którą mu dałeś nad wszelkim ciałem. 3 A to jest życie wieczne: aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. 4 Ja uwielbiłem Cię na ziemi, dokonawszy dzieła, które mi powierzyłeś, abym je wykonał. 5 A teraz uwielbij mnie Ty, Ojcze, u siebie, tą chwałą, którą mam u Ciebie, nim świat zaistniał. 6 Twoje imię objawiłem ludziom, których mi dałeś ze świata; byli Twoi, a Ty mi ich dałeś i Słowa Twego strzegli. 7 Teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, jest od Ciebie; 8 albowiem Słowa, które mi dałeś, dałem im, a oni przyjęli i poznali prawdziwie, że od Ciebie przyszedłem, i uwierzyli, że to Ty mnie wysłałeś. 9 Ja proszę za nimi; nie za światem proszę, ale za tymi, których mi dałeś, bo Twoimi są. 10 I wszystko moje Twoim jest, a Twoje – moim, i w nich jestem uwielbiony. 11 Już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie, a ja idę do Ciebie. Ojcze Święty, ustrzeż w imię Twoje tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak my. 12 Gdy byłem z nimi, strzegłem w Twoje imię tych, których mi dałeś, i ochroniłem, i nikogo z nich nie straciłem, prócz syna zatracenia – aby się Pismo wypełniło. 13 A teraz idę do Ciebie i mówię to na świecie, aby w nich radość moja była pełna. 14 Ja dałem im Słowo Twoje, a świat ich znienawidził, bo nie są ze świata, jak i ja ze świata nie jestem. 15 Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. 16 Nie są ze świata, jak i ja nie jestem ze świata. 17 Uświęć ich w prawdzie! Słowo Twoje jest prawdą. 18 Jak mnie posłałeś na świat, tak i ja ich na świat posłałem 19 i za nich poświęcam siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. 20 A nie za tymi proszę jedynie, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowom uwierzą we mnie. 21 Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a ja w Tobie, aby i oni w nas jedno byli, żeby świat uwierzył, że Ty mnie wysłałeś. 22 A chwałę, którą mi dałeś, im dałem, aby byli jedno, jak my jedno [jesteśmy]; 23 ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie wysłałeś i umiłowałeś ich, tak jak mnie umiłowałeś. 24 Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie jestem ja, aby oglądali chwałę moją, którą mi dałeś, albowiem umiłowałeś mnie przed stworzeniem świata. 25 Ojcze Sprawiedliwy, świat Ciebie nie poznał, ale ja poznałem Ciebie i oni poznali, żeś Ty mnie wysłał, 26 i dałem im poznać imię Twoje i dam poznać, aby miłość, którą mnie umiłowałeś, była w nich i bym ja był w nich.