Zmartwychwstanie Jezusa

1 Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, kiedy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena przychodzi do grobowca i widzi kamień odsunięty. 2 Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do innego ucznia, tego, którego Jezus miłował, i mówi im:
− Zabrali Pana z grobowca i nie wiemy, gdzie Go położyli.
3 Wyszedł więc Piotr i ten inny uczeń i szli razem do grobowca. 4 Obaj zaś biegli razem i ten inny uczeń pobiegł przodem szybciej od Piotra, i pierwszy przybył do grobowca. 5 I schyliwszy się, widział płótna położone, jednak nie wszedł. 6 Przybywa też i Szymon Piotr, idący za nim, i wszedł do grobowca, i ogląda płótna położone 7 i chustę, która była na Jego głowie, położoną nie z płótnami, ale osobno zwiniętą na innym miejscu. 8 Wtedy wszedł również i ten inny uczeń, ten, który pierwszy przybył do grobowca, i zobaczył, i uwierzył. 9 Jeszcze bowiem nie znali Pisma, [nie pojmowali], że trzeba, aby On z martwych powstał. 10 I uczniowie wrócili do siebie.

Jezus ukazuje się Marii Magdalenie

11 A Maria stała przy grobowcu na zewnątrz, płacząc. Gdy płakała, schyliła się do grobowca 12 i widzi dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego przy głowie i jednego przy stopach. 13 I oni mówią do niej:
− Niewiasto, czemu płaczesz?
Odpowiedziała im:
− Zabrali Pana mego i nie wiem, gdzie Go położyli.
14 To powiedziawszy, obróciła się i widzi Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to jest Jezus. 15 Mówi jej Jezus:
− Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?
Ona, sądząc, że to ogrodnik, mówi Mu:
− Panie, jeśli ty Go zabrałeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.
16 Mówi jej Jezus: − Mariam!
A ona, obróciwszy się, mówi do Niego po hebrajsku:
− Rabbuni (co się tłumaczy: Nauczycielu).
17 Jezus powiedział do niej:
− Nie dotykaj mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Pójdź do braci moich i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, Boga mego i Boga waszego”.
18 Przychodzi Mariam Magdalena, zwiastując uczniom:
− Widziałam Pana!
Oraz to, co jej powiedział.

Jezus ukazuje się uczniom

19 Gdy więc nastał wieczór owego dnia pierwszego po szabacie i ze strachu przed Żydami drzwi były zamknięte tam, gdzie się zebrali uczniowie, przyszedł Jezus i stanął pośrodku, i powiedział im:
− Pokój wam.
20 I to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Rozradowali się więc uczniowie, widząc Pana. 21 [Jezus] powiedział do nich znowu:
− Pokój wam. Jak mnie Ojciec posłał, tak i ja was posyłam.
22 To powiedziawszy, tchnął i mówi im:
− Przyjmijcie Ducha Świętego. 23 Jeśli komuś odpuścicie grzechy, są odpuszczone, jeśli komuś zatrzymacie, są zatrzymane.

Jezus ukazuje się Tomaszowi

24 A Tomasza, jednego z Dwunastu, nazywanego Bliźniakiem, nie było z nimi, kiedy przyszedł Jezus. 25 Mówili mu więc inni uczniowie:
− Widzieliśmy Pana.
Ale on im odpowiedział:
− Jeśli nie zobaczę na Jego rękach rany po gwoździach i nie włożę palca mojego w ranę po gwoździach, i nie włożę mojej ręki w bok Jego, nie uwierzę.
26 A po ośmiu dniach byli znowu wewnątrz [domu] uczniowie Jego i Tomasz z nimi. Przychodzi Jezus, gdy drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł:
− Pokój wam.
27 Potem mówi do Tomasza:
− Przyłóż palec swój tu i patrz na ręce moje, i przyłóż rękę swoją, i włóż do boku mojego, i nie bądź tym, który nie wierzy, lecz wierzącym.
28 Odpowiedział Tomasz i rzekł Mu:
− Pan mój i Bóg mój!
29 Jezus rzekł do niego:
− Uwierzyłeś, bo mnie ujrzałeś? Szczęśliwi ci, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Cel księgi

30 Również wiele innych znaków uczynił Jezus na oczach uczniów [swoich], które nie są zapisane w tej księdze; 31 a te zostały zapisane, abyście uwierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, życie mieli w imię Jego.