Trzeba wam się z wysokości narodzić!

1 A był człowiek wśród faryzeuszy, imię jego Nikodem, zwierzchnik żydowski. 2 Ten przyszedł do Niego nocą i rzekł Mu:
– Rabbi, wiemy, że od Boga jako nauczyciel przyszedłeś. Nikt bowiem nie może tych znaków czynić, które Ty czynisz, jeśliby nie był z nim Bóg.
3 Odpowiedział Jezus:
– Amen, amen, mówię ci: Jeśli ktoś się nie narodzi z wysokości, nie może zobaczyć Królestwa Bożego.
4 Mówi Mu Nikodem:
– Jak może narodzić się człowiek, będąc stary? Mógłby powtórnie wejść do łona matki swej i narodzić się?
5 Odpowiedział Jezus:
– Amen, amen, mówię ci: Jeśli ktoś się z wody i Ducha nie narodzi, nie może wejść do Królestwa Bożego. 6 Zrodzone z cielesności, cielesnością jest, a z Ducha zrodzone, duchem jest. 7 Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się z wysokości narodzić! 8 Wiatr wieje, dokąd chce, i głos jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie. Tak jest z każdym zrodzonym z Ducha.
9 Odpowiedział Nikodem:
– Jak może się to stać?
10 Jezus odrzekł:
– Jesteś nauczycielem Izraela i tego nie wiesz? 11 Amen, amen, mówię ci, że co wiemy, mówimy, i co widzieliśmy, poświadczamy, a wy świadectwa naszego nie przyjmujecie. 12 Jeśli powiedziałem wam o tym, co ziemskie, i nie wierzycie, to jak uwierzycie, gdy wam powiem o tym, co niebiańskie? 13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, kto z nieba zstąpił – Syn Człowieczy. 14 I jak Mojżesz podniósł w górę węża na pustyni, tak trzeba wywyższyć Syna Człowieczego, 15 aby każdy wierzący w Niego miał życie wieczne. 16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby nikt wierzący w Niego nie zginął, lecz miał życie wieczne. 17 Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, ale aby świat był przez Niego zbawiony. 18 Wierzący w Niego nie jest sądzony, a niewierzący już został osądzony, albowiem nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. 19 To zaś jest sądem, że światłość przyszła na świat, a ludzie umiłowali bardziej ciemność niż światłość, gdyż uczynki ich były złe. 20 Każdy bowiem zło czyniący nienawidzi światła i nie przychodzi do światła, aby jego dzieła nie zostały odsłonięte. 21 A czyniący prawdę przychodzi do światła, aby jawne się stały czyny jego, gdyż w Bogu są uczynione.

Ponowne świadectwo Jana Chrzciciela o Jezusie

22 Potem przyszedł Jezus i Jego uczniowie do ziemi judzkiej, przebywał tam z nimi i chrzcił. 23 Także i Jan, chrzcząc, był w Ainon koło Salim, ponieważ było tam dużo wody. I przychodzili [ludzie], i byli chrzczeni. 24 Jan bowiem nie był jeszcze wtrącony do więzienia. 25 I zdarzył się spór uczniów Jana z [jakimś] Żydem o oczyszczanie. 26 I przyszli do Jana, i powiedzieli mu:
– Rabbi, ten, który był z tobą po tamtej stronie Jordanu, o którym świadczyłeś, patrz, ten chrzci i wszyscy przychodzą do niego.
27 Odpowiedział Jan:
– Człowiek nie może niczego otrzymać, jeśli nie będzie mu dane z nieba. 28 Wy sami mi poświadczacie, że powiedziałem: Ja nie jestem Chrystusem, lecz jestem przed Nim posłany. 29 Kto ma oblubienicę, oblubieńcem jest, a druh oblubieńca, stojący i słuchający go, cieszy się radośnie na głos oblubieńca. Ta więc radość moja dopełniła się. 30 On ma rosnąć, a ja umniejszać się.
31 Kto przychodzi z wysokości, jest ponad wszystkim, a ten, kto jest z ziemi, z ziemi jest i mówi to, co jest z ziemi. Kto z nieba przychodzi, [ponad wszystkim jest]; 32 co widział i słyszał, o tym świadczy, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje. 33 Kto przyjmuje Jego świadectwo, potwierdził, że Bóg jest prawdziwy. 34 Kogo bowiem Bóg posłał, ten wypowiada Słowa Boga, który bez miary daje Ducha. 35 Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w Jego ręce. 36 Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, a kto Synowi odmawia wiary, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży trwa nad nim.