Wezwanie do jedności

1 Proszę więc was, ja, więzień w Panu, żebyście postępowali w sposób godny powołania, którego dostąpiliście, 2 z pełną pokory mądrością i delikatnością, z cierpliwością, przyjmując siebie nawzajem w miłości, 3 starając się strzec jedności ducha w więzi pokoju. 4 Jedno Ciało i jeden Duch, jak też zostaliście wezwani w jednej nadziei powołania waszego; 5 jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, 6 jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi i przez wszystkich, i we wszystkich.

Dary charyzmatyczne ku budowaniu Kościoła

7 A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. 8 Dlatego mówi:

Wstąpiwszy na wysokość zniewolił niewolę,
rozdał dary ludziom.

9 Czym jest to wstąpił, jeśli nie tym, że zstąpił w [to] najniższe ziemi. 10 Ten, co zstąpił, jest Tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wypełnić wszystko. 11 I On jednych ustanowił apostołami, innych prorokami, a innych ewangelistami, jeszcze innych pasterzami i nauczycielami 12 dla przysposobienia świętych do dzieła służby, do budowania Ciała Chrystusowego, 13 aż dostąpimy wszyscy jedności wiary i poznania Syna Bożego, na miarę człowieka doskonałego, na miarę dojrzałości – do pełni Chrystusowej. 14 Abyśmy nie byli już małymi dziećmi, rzucani przez fale i miotani podmuchem nauczania oszukańczej gry ludzkiej, podstępem sprowadzani na manowce, 15 lecz będąc szczerzy w miłości, wzrastajmy we wszystkim ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi. 16 Z Niego całe Ciało, pięknie zespolone i powiązane przez różnorodne spojenia wzajemnie się podtrzymujące, zgodnie z miarą działania każdej części sprawia wzrost Ciała ku budowaniu siebie w miłości.

Nowe życie w Chrystusie

17 A to mówię i poświadczam w Panu, abyście już nie postępowali, jak poganie postępują w próżności swego umysłu, 18 będąc zamroczeni w myśleniu, oddzieleni od życia Bożego przez obecną w nich niewiedzę, przez zatwardziałość ich serc, 19 dotknięci otępieniem oddali się rozpasaniu, dopuszczając się zachłannie wszelkiej nieczystości. 20 A wy nie tak poznaliście Chrystusa, 21 jeśli Go usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni, ponieważ prawda jest w Jezusie. 22 Odrzućcie wcześniejszy sposób życia starego człowieka, niszczonego przez oszukańcze pożądliwości 23 i odnówcie ducha myślenia waszego, 24 i przyobleczcie się w nowego człowieka, stworzonego na wzór Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

Zachęta do etycznego życia

25 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy bliźniemu swojemu, bo członkami jedni drugich jesteśmy. 26 Gniewajcie się i nie grzeszcie; słońce niech nie zachodzi nad gniewem waszym 27 i nie dawajcie miejsca diabłu. 28 Kradnący niech już nie kradnie, niech raczej trudzi się, zdobywając [własnymi] rękami dobra, aby miał co dać potrzebującemu. 29 Żadne nieprzyzwoite słowo niech nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które służyłoby zbudowaniu i słuchających obdarzało łaską. 30 I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, w którym zostaliście zapieczętowani na dzień Odkupienia. 31 Wszelka gorycz i gniew, i rozdrażnienie, i wrzask, i bluźnierstwo niech znikną spośród was ze wszelkim złem. 32 Bądźcie [zaś] jedni dla drugich dobrzy, miłosierni, wybaczając sobie nawzajem, tak jak i Bóg w Chrystusie wybaczył wam.