Jezus wzorem wytrwałości w wierze
1 Przeto i my, mając taki otaczający nas obłok świadków, odrzucając wszelkie obciążenia i usidlający nas grzech, wytrwale biegnijmy w zawodach, które są przed nami. 2 Patrząc na Tego, który jest Sprawcą i ostateczną pełnią wiary, Jezusa, który zamiast trwać przy należnej Mu radości, za nic poczytując hańbę, przecierpiał krzyż i zasiadł po prawicy Tronu Bożego. 3 Pomyślcie więc o Tym, który wycierpiał taką wzgardę od grzeszników, aby zmęczenie nie osłabiło dusz waszych. 4 Wy jeszcze nie stawialiście oporu aż do krwi, walcząc przeciwko grzechowi, 5 i zapomnieliście o napomnieniu, które jest skierowane do was jako synów:
Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana
ani nie słabnij, gdy jesteś przez niego zawstydzany.
6 Kogo bowiem Pan miłuje, tego karci
i chłoszcze każdego, którego przyjmuje za syna.
7 Jeśli doświadczacie karcenia, to jak z synami Bóg się z wami obchodzi. Cóż to bowiem za syn, którego ojciec nie karci? 8 A jeśli jesteście bez karcenia, któremu poddani są wszyscy, to dziećmi nieprawymi, a nie synami jesteście. 9 Jeśli cieleśni ojcowie karcili nas, a szanowaliśmy ich, to o wiele bardziej podporządkujmy się Ojcu duchów i żyć będziemy. 10 Ci bowiem karcili nas według swego uznania przez krótkie dni [życia ziemskiego], a On dla czegoś lepszego, żebyśmy uczestniczyli w Jego świętości. 11 Każde bowiem teraźniejsze karcenie nie jest uważane za radość, lecz za smutek, później zaś tym, którzy zostali przez nie wyćwiczeni, przynosi w pokoju owoc sprawiedliwości. 12 Dlatego wyprostujcie opuszczone ręce i omdlałe kolana 13 i czyńcie proste ścieżki nogom waszym, aby to, co chrome, nie doznało szkody, lecz raczej zostało uleczone.
Ostrzeżenie przed odrzuceniem łaski Bożej
14 Starajcie się o pokój ze wszystkimi i o świętość, bez której nikt nie ujrzy Pana, 15 bacząc, żeby nikt nie utracił łaski Bożej i aby korzeń goryczy w górę rosnący nie rozplenił się i wielu nie skalało się przezeń, 16 i aby nikt nie był rozpustny lub nieczysty jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworództwo. 17 Wiecie bowiem, że i później, gdy chciał otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, bo nie znalazł miejsca na nawrócenie, chociaż go ze łzami szukał.
Stare i Nowe Przymierze
18 Nie przystąpiliście bowiem do dotykalnego i płonącego ognia i do mroku, i ciemności, i wichury 19 ani do dźwięku trąby i do grzmiących słów; słyszący je prosili, żeby nie kierowano już do nich ani słowa. 20 Nie [mogli] bowiem znieść tego, co zostało nakazane: nawet jeśli zwierzę dotknie góry, zostanie ukamienowane. 21 A tak straszne było to zjawisko, iż Mojżesz powiedział: Jestem pełen bojaźni i drżę. 22 Ale przystąpiliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, Jeruzalem niebieskiego, i niezliczonej rzeszy aniołów na uroczyste zebranie, 23 i do Kościoła pierworodnych zapisanych w niebie, i do Boga, który osądza wszystkich, i do duchów sprawiedliwych, które osiągnęły doskonałość, 24 i do Pośrednika Nowego Przymierza, Jezusa, i do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż [krew] Abla. 25 Baczcie, abyście nie wzgardzili Przemawiającym! Jeśli bowiem tamci nie uniknęli [kary], na ziemi odtrąciwszy tego, który dawał Boże wskazania, o ile bardziej my, gdy odwracamy się od Tego z nieba. 26 Głos Jego wstrząsnął ziemią wtedy, a teraz obiecał, mówiąc:
Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem.
27 To zaś jeszcze raz oznacza, że to, co daje się wstrząsnąć, przemienia się, bo jest stworzone, aby trwało jako nieporuszone. 28 Dlatego też otrzymując Królestwo nieporuszone, mamy łaskę, dzięki której służymy Bogu w sposób Mu miły z czcią i bojaźnią. 29 Albowiem Bóg nasz jest ogniem, który pożera.