Chrystus wzorem postępowania

1 My, mocni, powinniśmy dźwigać słabości niemocnych, a nie sobie dogadzać. 2 Każdy z nas niech dogadza bliźniemu ku dobremu dla zbudowania. 3 Tak bowiem i Chrystus nie sobie dogadzał, ale jak napisano: Złorzeczenia złorzeczących ci spadły na mnie. 4 Co bowiem uprzednio zostało napisane, dla naszego pouczenia zostało napisane, abyśmy nadzieję mieli dzięki wytrwałości i pocieszeniu przez Pisma. 5 A Bóg wytrwałości i pocieszenia niech wam da, abyście wszyscy jedno myśleli podług Chrystusa Jezusa 6 i abyście zgodnie jednymi usty wysławiali Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Jedna ewangelia dla wszystkich

7 Dlatego przyjmujcie siebie nawzajem, jak i Chrystus was przyjął do chwały Bożej. 8 Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania dla Bożej prawdy, aby potwierdzić obietnice dane ojcom 9 i aby poganie sławili Boga za miłosierdzie, jak napisano:

Dlatego wyznawać cię będę wśród narodów
i imieniu twemu śpiewać będę.

10 I znowu mówi:

     Rozradujcie się, narody, z ludem jego.

11 I znowu:

Opiewajcie Pana, wszystkie narody,
i niech go chwalą wszystkie ludy.

12 I znów Izajasz powiada:

Powstanie korzeń Jessego
i wzniesie się, aby władać narodami,
w nim narody położą nadzieję.

13 Niech Bóg nadziei napełni was wszelką radością i pokojem w wyznawaniu wiary, abyście obfitowali w nadziei mocą Ducha Świętego.

Pobudki do napisania listu

14 I ja sam, bracia moi, jestem pewien co do was, że i wy też jesteście pełni dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, tak że możecie jedni drugich pouczać. 15 Trochę odważniej napisałem do was jako napominający was, dzięki łasce danej mi przez Boga, 16 abym sprawował służbę Chrystusa Jezusa wobec pogan, pełniąc świętą służbę zwiastowania Ewangelii Bożej, aby dar ofiarny pogan był godny przyjęcia, poświęcony przez Ducha Świętego. 17 Mogę się więc chlubić w Chrystusie Jezusie z tego, co dotyczy Boga. 18 Nie odważę się bowiem mówić o czymś, czego nie dokonał przeze mnie Chrystus słowem i czynem dla doprowadzenia pogan do posłuszeństwa, 19 w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha [Bożego], tak że od Jeruzalem i okolic aż po Ilirię rozpowszechniłem Ewangelię Chrystusa. 20 A uznałem za właściwe zwiastować Ewangelię nie tam, gdzie Chrystus jest już wyznawany, abym nie budował na cudzym fundamencie, 21 lecz jak napisano:

Ujrzą ci, którym nie zwiastowano o nim,
i ci, którzy nie usłyszeli, zrozumieją.

Plany misyjne Pawła

22 Wielokrotnie różne przeszkody nie dawały mi przyjść do was. 23 A teraz, nie mając już miejsca w tych stronach, pragnę od lat przybyć do was, 24 gdybym wybrał się do Hiszpanii. Mam bowiem nadzieję zobaczyć was po drodze i przez was być tam wyprawionym, gdy najpierw się trochę wami nacieszę. 25 A teraz udaję się do Jeruzalem, by służyć świętym. 26 Spodobało się bowiem Macedonii i Achai dać wyraz wspólnocie z biednymi spośród świętych w Jeruzalem. 27 Spodobało się im i, co więcej, dłużnikami ich są. Jeśli bowiem poganie mają udział w tym, co duchowe, powinni im służyć i w tym, co cielesne. 28 Gdy więc to wykonam i wiernie im oddam ten owoc [zbiórki], odwiedziwszy was, udam się do Hiszpanii. 29 A wiem, że przychodząc do was, z pełnią błogosławieństwa Chrystusowego przyjdę.
30 Proszę was [bracia] przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, byście razem ze mną walczyli w modlitwach za mnie do Boga, 31 abym został wybawiony z rąk przeciwników w Judei i aby służba moja dla Jeruzalem stała się godną przyjęcia przez świętych, 32 i abym z radością przybywszy do was, z woli Bożej zaznał wśród was ukojenia. 33 Bóg pokoju z wami wszystkimi. Amen.