Przykład Abrahama

1 Zapytajmy więc, co zyskał Abraham, praojciec nasz według ciała. 2 Jeśli bowiem Abraham z uczynków został usprawiedliwiony, ma pochwałę, ale nie od Boga. 3 Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i policzone mu to zostało jako sprawiedliwość. 4 A temu, kto pracuje, zapłata nie jest liczona według łaski, lecz według należności. 5 Temu zaś, kto nie pracuje, a wierzy w Tego, kto usprawiedliwia bezbożnego, liczy się wiara jego jako sprawiedliwość. 6 Jak też i Dawid ogłasza szczęśliwość człowieka, któremu Bóg udziela sprawiedliwości bez uczynków:

7 Błogosławieni, których nieprawości zostały odpuszczone
i których grzechy zostały zakryte.
8 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie policzy grzechu.

9 Czyż więc to błogosławieństwo tylko dla obrzezania, czy też i dla nieobrzezania? Mówimy bowiem: Policzona została Abrahamowi wiara jako sprawiedliwość. 10 Jak więc została policzona: gdy był obrzezany czy nieobrzezany? Nie w obrzezaniu, lecz w nieobrzezaniu. 11 I przyjął znak obrzezania, pieczęć sprawiedliwości z wiary, tej przed obrzezaniem, aby mógł być ojcem wszystkich wierzących nieobrzezanych, ażeby [i] im to policzono jako sprawiedliwość, 12 i ojcem obrzezanych, nie z obrzezania jedynie, ale i tych, którzy idą śladami wiary ojca naszego Abrahama, tej przed obrzezaniem.

Obietnica spełniona dzięki wierze

13 Albowiem nie przez Prawo została dana Abrahamowi i jego potomstwu obietnica, że będzie dziedziczył świat, lecz przez sprawiedliwość z wiary. 14 Jeśli bowiem na mocy Prawa się dziedziczy, to daremna jest wiara i zniweczona obietnica. 15 Prawo bowiem niesie z sobą gniew, a tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma przestępstwa. 16 I właśnie dlatego z wiary, aby wedle łaski tak utwierdzona była obietnica dla całego potomstwa, nie tylko dla tego z Prawa, ale i dla tego z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich, 17 jak jest napisane: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów, wobec Boga, któremu uwierzył, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje, powołuje do istnienia. 18 On wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów, wedle tego, co powiedziano: Takie będzie potomstwo twoje. 19 I nie osłabł w wierze, choć rozumiał, że jego ciało [już] obumarło – był prawie stuletni – i uwiędło łono Sary. 20 Nie poddał się niewierze w obietnicę Boga, lecz wzmocniony wiarą oddał chwałę Bogu, 21 przekonany w pełni, że co obiecał, mocen jest i uczynić. 22 Dlatego policzone mu to zostało jako sprawiedliwość. 23 A napisano, że policzone mu zostało nie tylko ze względu na niego, 24 ale i ze względu na nas, którym ma być policzone, nam wierzącym w Tego, który wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. 25 On został wydany za nasze przestępstwa i wskrzeszony został dla naszego usprawiedliwienia.