Życie w Duchu Świętym

1 Teraz więc nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, 2 bo prawo Ducha życia w Chrystusie Jezusie uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci. 3 Albowiem gdy Prawo nic nie mogło, bezsilne z powodu [grzesznego] ciała, Bóg posłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzechu i z powodu grzechu [dokonanego w ciele] potępił grzech w ciele, 4 aby nakaz Prawa został wypełniony w nas, którzy postępujemy nie wedle ciała, lecz wedle Ducha. 5 Ci bowiem, którzy wedle ciała żyją, o tym, co cielesne, myślą, a ci, którzy wedle Ducha – o tym, co duchowe. 6 Gdyż mądrość ciała to śmierć, a mądrość Ducha to życie i pokój. 7 Ponieważ mądrość ciała to wrogość wobec Boga, gdyż Prawu Bożemu nie podporządkowuje się ani nawet nie może; 8 to ci, którzy są w [grzesznym] ciele, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie jesteście w [grzesznym] ciele, ale w duchu, o ile Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie należy do Niego. 10 A jeśli Chrystus w was, to wprawdzie ciało martwe przez grzech, ale duch [pełnią] życia przez sprawiedliwość. 11 Jeśli Duch Tego, który wskrzesił Jezusa z martwych, mieszka w was, to Ten ożywi i wasze śmiertelne ciała przez mieszkającego w was swego Ducha, który wskrzesił Chrystusa z martwych. 12 Tak więc, bracia, nie jesteśmy dłużnikami ciała, aby żyć wedle ciała. 13 Bo jeśli wedle ciała żyjecie, macie umrzeć, a jeśli duchem postępki ciała uśmiercacie, to żyć będziecie.

Synostwo Boże chrześcijan

14 Ci bowiem, którzy Duchowi Bożemu dają się prowadzić, ci są synami Bożymi. 15 Albowiem nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, lecz otrzymaliście Ducha usynowienia, w którym wołamy: „Abba, Ojcze”. 16 Ten to Duch współświadczy z naszym duchem, że jesteśmy dziećmi Bożymi. 17 A jeśli dziećmi, to i dziedzicami; dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli z Nim współcierpimy, aby wespół z Nim dostąpić chwały.

Bóg i Jego synowie

18 Uważam bowiem, że nie można porównać cierpień obecnego czasu z chwałą, która ma się na nas objawić. 19 Albowiem stworzenie z przeogromną tęsknotą oczekuje objawienia synów Bożych. 20 Bo stworzenie poddane zostało znikomości nie dobrowolnie, ale przez tego, któremu poddane zostało, w nadziei, 21 że i to stworzenie wyswobodzone zostanie z niewoli zepsucia do wolności chwały dzieci Bożych. 22 Wiemy bowiem, że całe stworzenie ciężko wespół wzdycha i cierpi wspólnie bóle rodzenia aż do teraz. 23 A nie ono tylko, lecz i my sami, mając zadatek Ducha, ciężko w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. 24 W nadziei bowiem zostaliśmy zbawieni; a nadzieja, którą widzimy, nie jest nadzieją, bo jeśli ktoś widzi, to po co nadzieja? 25 Jeśli zaś mamy nadzieję na to, czego nie widzimy, to tego z wytrwałością cierpliwie oczekujemy. 26 Tak samo i Duch dopomaga w słabości naszej, tego bowiem, o co mamy się modlić, jak należy, nie wiemy; ale sam Duch wstawia się za nami westchnieniami niewysłowionymi. 27 A Ten, kto bada serca, wie, czym jest zamysł Ducha: że wedle [woli] Bożej wstawia się za świętymi. 28 A wiemy, że z tymi, którzy Boga miłują, wszystko współdziała ku dobremu – z tymi, którzy wedle uprzedniego postanowienia są powołani. 29 Tych, których uprzednio poznał i przeznaczył, aby się upodobnili do obrazu Syna Jego, tak aby On stał się pierworodnym pośród licznych braci. 30 A których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych i otoczył chwałą. 

Hymn o miłości Bożej

31 Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, to któż przeciw nam? 32 On, który własnego Syna nie oszczędził, lecz wydał Go za nas wszystkich, to jak może razem z Nim nie obdarować nas wszystkim? 33 Kto wniesie oskarżenie przeciw wybrańcom Bożym? Przecież Bóg usprawiedliwia. 34 Któż potępi? Czy Chrystus Jezus, Ten, który umarł, co więcej – został wskrzeszony, który jest też po prawicy Bożej i który wstawia się za nami? 35 Któż nas oddzieli od miłości Chrystusowej? Utrapienie lub ucisk, lub prześladowanie, lub głód, lub nagość, lub niebezpieczeństwo, lub miecz? 36 Jak jest napisane:

Ze względu na ciebie jesteśmy wydawani na śmierć przez cały dzień,
zostaliśmy uznani za owce do zabicia.

37 A jednak w tym wszystkim odnosimy wielkie zwycięstwo przez Tego, który nas umiłował. 38 Jestem bowiem pewny, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani to, co teraźniejsze, ani to, co przyszłe, ani potęgi, 39 ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas oddzielić od miłości Bożej, tej w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.