Adres i pozdrowienie

1 Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawia radośnie dwanaście pokoleń rozproszonych po świecie.

Radość w próbach i wytrwałość wiary

2 Miejcie pełną radość, bracia moi, gdy wpadniecie w różne próby, 3 wiedząc, że próba waszej wiary buduje wytrwałość. 4 Wytrwałość zaś niech przejawi się w doskonałym dziele, tak żebyście się stali doskonali i osiągnęli pełnię bez żadnego braku.
5 A komu z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim po prostu i bez wymówki, i zostanie mu dana. 6 A niech prosi z wiarą, bez jakiegokolwiek zwątpienia, gdyż wątpiący podobny jest do fali morskiej, przez wiatr wznoszonej i w dół rzucanej. 7 Niech sobie nie myśli ów człowiek, że otrzyma coś od Pana, 8 człowiek rozdwojony w sobie, niestały na wszystkich drogach swoich. 9 Brat uniżony niech się chlubi swą wysokością, 10 a bogacz – swoją niskością, albowiem przeminie jak trawa kwitnąca. 11 Wzeszło bowiem słońce palące i wysuszyło trawę, i kwiat jej opadł, i krasa jej zwiędła; podobnie daremne okażą się poczynania bogacza.
12 Błogosławiony mąż, który przetrwa próbę, bo wypróbowany będąc, przyjmie wieniec życia, obiecany tym, którzy Go miłują. 13 Nikt z kuszonych niech nie mówi: Przez Boga jestem kuszony. Albowiem Bóg nie podlega pokusie do złego ani sam nikogo nie kusi. 14 A każdy jest kuszony przez swoje własne pożądliwości, które go wabią i uwodzą. 15 Potem pożądliwość przyjęta rodzi grzech, a grzech popełniony owocuje śmiercią.
16 Nie łudźcie się, bracia moi ukochani. 17 Każde dane dobro i każdy dar doskonały jest z góry i zstępuje od Ojca świateł [niebiańskich], u którego nie ma wschodu i zachodu ani wędrówki cienia. 18 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy stali się jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Słuchanie i wypełnianie Słowa Bożego

19 To wiedzcie, umiłowani bracia moi: każdy człowiek niech będzie szybki do słuchania, powolny do mówienia, powolny do gniewu. 20 Albowiem gniew męża nie czyni Bożej sprawiedliwości. 21 Dlatego odrzucając wszelką nieczystość i cały ogrom zła, w pokorze przyjmijcie zaszczepione Słowo, które może zbawić dusze wasze. 22 Bądźcie więc wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, którzy sami siebie oszukują. 23 Gdy ktoś jest tylko słuchaczem Słowa, ale go nie wykonuje, podobny jest do człowieka widzącego w zwierciadle swoją prawdziwą twarz; 24 ujrzał bowiem siebie samego i odszedł, i natychmiast zapomniał, jaki był. 25 A ten, kto wejrzał w doskonałe Prawo wolności i pozostał w nim, nie będąc słuchaczem zapominającym, lecz dokonującym dzieła, ten w czynieniu go błogosławiony będzie.
26 Jeśli komuś się wydaje, że służy Bogu, nie trzymając na uwięzi języka swego, a nawet mamiąc serce swoje, tego służba Boża jest próżna. 27 Czysta i nieskalana służba przed Bogiem i Ojcem jest ta: odwiedzać sieroty i wdowy w ich utrapieniu, nietkniętym pozostać przez świat.