Ostrzeżenie przed stronniczością
1 Bracia moi, nie miejcie względu na osoby, gdy chodzi o wiarę w Pana naszego, Jezusa Chrystusa, [Pana] Chwały! 2 Bo gdyby wszedł na zgromadzenie wasze człowiek z pierścieniami złotymi na palcach, w błyszczącej szacie, a wszedłby i biedny w przybrudzonym ubraniu, 3 i spojrzelibyście na noszącego błyszczącą szatę, i powiedzielibyście: „Proszę spocząć tu wygodnie”, a do biednego powiedzielibyście: „Ty stań tam” lub: „Siądź na podnóżku moim”, 4 to czy nie robicie podziałów między sobą i nie staliście się sędziami o niecnych zamysłach? 5 Posłuchajcie, bracia moi ukochani, czyż biednych według tego świata nie wybrał Bóg na bogatych w wierze i dziedziców Królestwa obiecanego miłującym Go? 6 A wy nie okazaliście czci biednemu. Czy to nie bogaci gnębią was i czy nie oni wloką was do sądów? 7 Czy nie oni bezczeszczą piękne Imię, które zostało nad wami wezwane? 8 Jeśli jednakże wypełniacie królewskie Prawo zgodnie z Pismem: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego, dobrze czynicie. 9 A jeśli macie wzgląd na osoby, popełniacie grzech, przez Prawo ujawniani jako przestępcy.
Prawo wolności
10 Bo kto by przestrzegał całego Prawa, ale naruszył jedno [przykazanie], stał się winien wszystkich [przykazań]. 11 Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeśli więc nie cudzołożysz, a zabijasz, złamałeś [całe] Prawo. 12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy mają być sądzeni przez Prawo wolności. 13 Albowiem sąd bez miłosierdzia nad tym, który nie okazał miłosierdzia; miłosierdzie przewyższa sąd.
Wiara i uczynki
14 Co z tego, bracia moi, jeśli ktoś by mówił, że ma wiarę, a uczynków by nie miał? Czy wiara może go zbawić? 15 Jeśliby brat lub siostra byli nadzy i pozbawieni codziennego pokarmu, 16 a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta, i nie dalibyście im tego, co potrzebne dla ciała, cóż to da? 17 Tak i wiara, jeśliby nie miała uczynków, sama z siebie byłaby martwa. 18 Ale ktoś mógłby powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki, pokaż mi wiarę twoją bez uczynków, a ja pokażę ci moją wiarę z uczynków. 19 Ty wierzysz, że jeden jest Bóg? Dobrze czynisz, ale i demony wierzą, a drżą.
20 Chcesz więc zrozumieć, ty pusty człowieku, że wiara bez uczynków jest próżna? 21 Czyż Abraham, ojciec nasz, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy Izaaka, syna swego, wniósł na ołtarz? 22 Widzisz więc, że wiara współdziałała z uczynkami jego i że przez uczynki wiara stała się doskonała. 23 I wypełniło się Pismo mówiące: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że z uczynków usprawiedliwiony jest człowiek, a nie tylko z wiary. 25 Podobnie i Rachab, wszetecznica, czy nie z uczynków została usprawiedliwiona, przyjąwszy wysłanników i wyprawiwszy ich inną drogą? 26 Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.