Zmartwychwstanie Jezusa

1 A w dzień po szabacie, wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały. 2 I znalazły kamień odtoczony od grobowca, 3 a wszedłszy, nie znalazły ciała Pana, Jezusa. 4 I stało się, że gdy zaskoczone zastanawiały się nad tym, oto dwaj mężowie w lśniących szatach stanęli przed nimi. 5 A gdy lęk je ogarnął i pochyliły twarze ku ziemi, powiedzieli do nich:
– Czemu żywego szukacie wśród martwych? 6 Nie ma Go tutaj, lecz został wzbudzony [z martwych]. Przypomnijcie sobie, jak powiedział wam, będąc jeszcze w Galilei, 7 mówiąc o Synu Człowieczym, że ma być wydany w ręce ludzi grzesznych i ukrzyżowany, i trzeciego dnia powstać!
8 I przypomniały sobie Słowa Jego, 9 i wróciwszy od grobowca, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym. 10 Były to: Magdalena Maria, Joanna, Maria Jakubowa i inne z nimi, które opowiadały o tym apostołom. 11 I wydały im się słowa te jakąś brednią, i nie wierzyli im. 12 A Piotr, powstawszy, pobiegł do grobowca i pochyliwszy się, widzi same płótna; i wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało.

Jezus i dwaj uczniowie

13 I oto dwaj z nich tego samego dnia szli do wsi oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem, nazwa tej wsi Emaus. 14 I rozprawiali o tym wszystkim, co się zdarzyło. 15 I stało się, gdy tak zastanawiali się i rozprawiali, że sam Jezus, zbliżywszy się, szedł razem z nimi. 16 Oczy ich zaś jakby nie widziały, tak że nie poznali Go. 17 Rzekł do nich:  – O czym to rozmawiacie ze sobą, idąc?
I stanęli przygnębieni. 18 Odpowiadając zaś jeden z nich, imieniem Kleofas, rzekł do Niego:
– Czy Ty jesteś jedynym przybyszem w Jeruzalem, który nie wie, co się w nim stało w tych dniach?
19 I rzekł im: – Cóż więc?
A oni powiedzieli Mu:
– To, co [stało się] z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem, mężem mocnym w czynie i Słowie przed Bogiem i całym ludem, 20 jak arcykapłani i przywódcy nasi oddali Go pod sąd, na śmierć, i ukrzyżowali. 21 A my mieliśmy nadzieję, że On jest Tym, który ma wykupić Izraela. A po tym wszystkim już trzeci dzień upływa, odkąd to się wydarzyło. 22 Także i niektóre z naszych kobiet wprawiły nas w zdumienie: wczesnym rankiem były przy grobowcu 23 i nie znalazłszy ciała Jego, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy oznajmili, iż On żyje. 24 I poszli niektórzy z nas do grobowca, i stwierdzili, że [jest] tak, jak kobiety powiedziały, ale Jego nie zobaczyli.
25 A On rzekł do nich:
– O nierozumni i serca zbyt ociężałego, by wierzyć temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy! 26 Czy Chrystus nie miał tego wycierpieć i wejść do swej chwały?
27 I zaczynając od Mojżesza i wszystkich Proroków, wyłożył im to, co jest o Nim we wszystkich Pismach.
28 I zbliżyli się do wsi, do której szli, a On okazywał, że zamierza iść dalej. 29 Zatrzymywali Go, mówiąc:
– Zostań z nami, gdyż wieczór nadchodzi i dzień ma się już ku schyłkowi!
Wszedł więc, by zostać z nimi. 30 I stało się, gdy spoczął z nimi przy stole, wziąwszy chleb, pobłogosławił i połamawszy, podawał im. 31 A im oczy się otwarły i poznali Go, lecz On stał się dla nich niewidzialny. 32 I rzekli do siebie:
– Czy serce nie gorzało w nas, gdy przemawiał do nas po drodze i otwierał nam Pisma?
33 Powstawszy w tej samej godzinie, powrócili do Jeruzalem i zastali zebranych Jedenastu i tych, którzy się ich trzymali, 34 mówiących, że Pan rzeczywiście został wzbudzony [z martwych] i ukazał się Szymonowi. 35 A ci opowiedzieli, co się zdarzyło w drodze i jak dał im się poznać przy łamaniu chleba.

Jezus ukazuje się Apostołom

36 A kiedy oni o tym rozmawiali, On sam stanął pośród nich i rzecze im:
– Pokój wam!
37 Oni, zdjęci trwogą i strachem, sądzili, że widzą ducha. 38 A On rzekł im:
– Dlaczego tak poruszeni jesteście? I dlaczego zwątpienie wstępuje do serc waszych? 39 Popatrzcie na ręce moje i nogi moje, że to JA JESTEM. Dotknijcie mnie i zobaczcie, gdyż duch nie ma ciała ni kości, a widzicie, że ja mam.
40 I powiedziawszy to, pokazał im ręce i nogi. 41 I gdy oni jeszcze z radości nie dowierzali i zdumiewali się, rzekł im: – Macie tutaj coś do zjedzenia? 42 Podali Mu kawałek pieczonej ryby. 43 I wziąwszy, zjadł przed nimi.

Ostatnie pouczenia

44 I rzekł do nich:
– Te są moje Słowa, które powiedziałem do was, będąc jeszcze z wami, że ma się wypełnić wszystko, co napisano o mnie w Prawie Mojżesza i u Proroków, i w Psalmach.
45 Wtedy otworzył ich umysł, by rozumieli Pisma. 46 I rzekł im:
– Tak napisano: Chrystus ma cierpieć i powstać z martwych dnia trzeciego, 47 i w jego imię ma być głoszone nawrócenie na odpuszczenie grzechów dla wszystkich narodów, począwszy od Jeruzalem. 48 Wyście tego świadkami! 49 I [oto] ja ześlę na was obietnicę Ojca mojego, a wy zostańcie w mieście, póki nie obleczecie się mocą z wysokości.

Wniebowstąpienie Jezusa

50 Wyprowadził ich [na zewnątrz] aż ku Betanii i podniósłszy swe ręce, pobłogosławił ich. 51 I stało się, gdy ich błogosławił, że oddalił się od nich i został wzięty do nieba. 52 A oni – oddawszy Mu pokłon – z radością wielką powrócili do Jeruzalem 53 i byli nieustannie w świątyni, błogosławiąc Boga.