Jezus przed Piłatem

1 Zaraz rano arcykapłani odbyli naradę ze starszymi, znawcami Pism i z całym Sanhedrynem. Po czym, związawszy Jezusa, zaprowadzili Go i wydali Piłatowi.
2 Zapytał Go Piłat:
– Czy ty jesteś królem Żydów?
A On, odpowiadając, rzecze:
– Ty to mówisz.
3 Arcykapłani zaś wytaczali przeciwko Niemu ciężkie oskarżenia. 4 Zapytał Go znowu Piłat:
– Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak ciężko cię oskarżają.
5 Ale Jezus już nic nie odpowiedział, tak że Piłat zdumiał się bardzo.

Jezus skazany na śmierć

6 Z okazji każdego święta zwalniał im jednego więźnia, o którego najbardziej prosili. 7 Siedział wtedy w więzieniu człowiek zwany Barabaszem, pojmany wraz z innymi wichrzycielami, którzy popełnili zabójstwo w czasie rozruchów. 8 Podszedł tłum i począł domagać się od Piłata, by zastosował ten zwyczaj. 9 Odpowiedział im:
– Czy chcecie, bym wam zwolnił króla Żydów?
10 Domyślał się, że arcykapłani wydali Go z zazdrości. 11 Ale przedniejsi kapłani podmówili tłum, by domagał się raczej ułaskawienia Barabasza. 12 Gdy więc Piłat zwrócił się do nich z zapytaniem:
– Cóż więc [mam począć] z tym, [którego nazywacie] królem Żydów?
13 Odpowiedzieli krzykiem:
– Na krzyż z nim!
14 Piłat zapytał:
– Cóż on takiego uczynił?
Ale oni krzyczeli jeszcze głośniej:
– Na krzyż z nim!
15 Wówczas Piłat, aby zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa, ubiczowawszy, posłał na śmierć krzyżową.

Król wyszydzony

16 Żołnierze wprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, to jest do pretorium, i zwołali całą załogę. 17 Narzucają na Niego płaszcz purpurowy, a z cierni uplatają koronę i kładą Mu ją na głowę, 18 i wiwatują na Jego cześć:
– Bądź pozdrowiony, królu Żydów!
19 I bili Go po głowie prętem trzcinowym, pluli na Niego i przyklękając, składali Mu hołd.

Droga krzyżowa

20 Potem, gdy już Go wykpili, zdarli z Niego purpurę i wdziali Jego szatę na Niego, i wyprowadzili Go na ukrzyżowanie. 21 Do dźwigania Jego krzyża zmuszają pewnego przechodnia, Szymona Cyrenejczyka – ojca Aleksandra i Rufusa – który właśnie wracał z pola. 22 I wiodą Go na miejsce zwane Golgotą, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki.

Ukrzyżowanie

23 Dali Mu wina zaprawionego mirrą, ale On nie przyjął. 24 Przybijają Go do krzyża, a Jego szaty dzielą między siebie, rzucając o nie los. 25 Była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali. 26 Wypisano Jego winę: „Król Żydów”. 27 Wraz z Nim krzyżują dwóch bandytów: jednego po prawicy, drugiego po lewicy. [28 I wypełniło się Pismo mówiące: Został zaliczony do przestępców].

Wyszydzenie na krzyżu

29 Przechodnie urągali Mu, potrząsając głowami i wykrzykując:
– Słuchaj! Ty, który rozwalasz świątynię i wznosisz ją w trzy dni, 30 ratuj teraz siebie i zejdź z krzyża!
31 Podobnie i arcykapłani wraz ze znawcami Pism pokpiwali między sobą:
– Innych uratował, a samego siebie nie może! 32 To Mesjasz, król Izraela? Niech zstąpi teraz z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli…
Także i ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani, obrzucali Go obelgami.

Śmierć Jezusa

33 Nadeszła godzina szósta. Ciemności okryły całą ziemię – aż do godziny dziewiątej. 34 O tej godzinie Jezus zawołał głosem wielkim:
– Eloi, Eloi, lema sabachtani!
Co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?! 35 A niektórzy z tych, co tam stali, słysząc to, mówili:
– Popatrz, wzywa Eliasza.
36 Ktoś podbiegł, zamoczył gąbkę w winnym occie, zatknął ją na pręcie trzcinowym i podał Mu ją do ust, mówiąc:
– Zobaczymy, może Eliasz przyjdzie Go zdjąć z krzyża.
37 Ale Jezus, zawoławszy głosem wielkim, oddał ducha.

Po śmierci Jezusa

38 Wtedy zasłona świątyni została rozdarta na pół, z góry na dół. 39 A setnik stojący naprzeciw Niego, widząc, że tak umierał, powiedział:
– Rzeczywiście ten człowiek był synem Bożym!
40 Z oddali widziały to wszystko kobiety, wśród nich także Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome, 41 które już w Galilei towarzyszyły Mu i opiekowały się Nim; było tam również wiele innych kobiet, które szły z Nim pod górę do Jerozolimy.
42 Zapadł już wieczór. A ponieważ był to Dzień Przygotowania, przed samym szabatem, 43 Józef z Arymatei, dostojny radca Sanhedrynu, który również oczekiwał Królestwa Bożego, udał się śmiało do samego Piłata i poprosił o wydanie ciała Jezusa. 44 Piłat zdziwił się, że Jezus już nie żyje, i wezwawszy setnika, spytał go, jak dawno nastąpił zgon. 45 Upewniony przez setnika, darował zwłoki Józefowi. 46 Wtedy ten, kupiwszy kosztowne prześcieradło, zdjął Go z krzyża, owinął prześcieradłem i złożył w grobie, który był wykuty w skale, a pod wejście do grobowca zatoczył kamień. 47 A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, wypatrywały, gdzie Go położono.