Mowa o zburzeniu Jerozolimy i przyjściu Chrystusa

Zburzenie Jerozolimy

1 Gdy Jezus wyszedł i oddalał się od świątyni, przystąpili uczniowie Jego, aby Mu pokazać budowle świątynne. 2 On, odpowiadając, rzekł im:
– Widzicie to wszystko? Amen, mówię wam, nie pozostanie tu kamień na kamieniu, który by nie został obalony.
3 A kiedy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do Niego na osobności uczniowie, mówiąc:
– Powiedz nam, kiedy to będzie. I co będzie znakiem Twego przyjścia i końca czasu?

Początek boleści

4 Odpowiadając, Jezus rzekł im:
– Baczcie, by was ktoś nie zwiódł. 5 Wielu bowiem przyjdzie w imię moje, mówiąc: „Ja jestem Chrystusem” – i wielu zwiodą. 6 Będziecie słyszeli o wojnach i wieści wojenne; uważajcie i nie dajcie się zastraszyć. Trzeba, aby to się stało, ale to jeszcze nie koniec. 7 Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, i będzie głód i miejscami trzęsienia ziemi. 8 To wszystko jednak dopiero początek bólów.

Prześladowanie uczniów

9 Wówczas wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody dla imienia mego. 10 I zgorszy się wówczas wielu, i będą wydawali siebie nawzajem, i będą się wzajemnie nienawidzić. 11 Wielu fałszywych proroków powstanie i zwiodą wielu. 12 I z powodu rozszerzenia się nieprawości miłość wielu oziębnie. 13 A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. 14 A ta Ewangelia Królestwa będzie zwiastowana po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy przyjdzie koniec.

Znaki zapowiadające zburzenie Jerozolimy

15 Kiedy więc ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą na miejscu świętym – kto czyta, niech rozumie 16 – wtedy ci, co w Judei, niech uciekają w góry, 17 ten, co na dachu, niech nie schodzi zabrać coś ze swego domu, 18 i ten, co w polu, niech nie wraca, by zabrać swój płaszcz. 19 I biada brzemiennym i karmiącym w dni owe. 20 Proście, aby ucieczka wasza nie zdarzyła się zimą ani w szabat. 21 Będzie bowiem wtedy ucisk wielki, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nie będzie. 22 I gdyby dni owe nie zostały skrócone, żadne . Jednak ze względu na wybranych dni owe zostaną skrócone.

Przyjście Chrystusa

23 Jeśliby wam ktoś wtedy powiedział: oto tu Chrystus albo tam, nie wierzcie. 24 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i będą czynić znaki wielkie i dziwy, tak by zwieść, jeśli to możliwe, również wybranych. 25 Oto uprzedziłem was. 26 Jeśliby więc powiedzieli wam: oto jest na pustyni, nie wychodźcie, oto w komnatach, nie wierzcie. 27 Albowiem jak błyskawica zjawia się od wschodu i rozbłyska aż do zachodu, takie będzie i przyjście Syna Człowieczego. 28 Gdziekolwiek jest padlina, tam zgromadzą się sępy.

29 I zaraz po udręce dni owych
słońce pogrąży się w ciemności
i księżyc nie da blasku swego,
i gwiazdy spadać będą z nieba,
i moce niebios zatrzęsą się.

30 I wtedy ukaże się znak Syna Człowieczego na niebie, i wtedy skruszone biadać będą wszystkie plemiona ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach nieba z mocą i chwałą wielką. 31 I pośle aniołów swoich z wielkim głosem trąby, i zgromadzą wybrańców Jego z czterech wiatrów od krańca do krańca niebios.

Przykład z figowca

32 Uczcie się z przypowieści o drzewie figowym: kiedy już gałąź jego staje się wiotka i liście wypuszcza, poznajecie, że lato jest blisko. 33 Tak i wy, kiedy to wszystko zobaczycie, poznajcie, że blisko jest, u drzwi. 34 Amen, mówię wam, że nie przeminie to pokolenie, aż wszystko to się stanie. 35 Niebo i ziemia przeminą, ale Słowa moje nie przeminą. 36 O Dniu tym i o godzinie nikt nie wie: ani aniołowie niebiańscy, ani Syn, tylko sam Ojciec.

Nieznany czas przyjścia

37 Jak bowiem było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 38 Albowiem jak w dniach [owych] przed kataklizmem jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły, aż do dnia, w którym Noe wszedł do arki 39 – i niczego nie poznali, aż przyszedł kataklizm i zabrał wszystko – tak będzie [i] z przyjściem Syna Człowieczego. 40 Wówczas dwóch będzie na polu, jeden zostanie zabrany, a jeden zostawiony, 41 dwie będą męłły w żarnach, jedna będzie zabrana, a jedna zostawiona.

Potrzeba czujności

42 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie. 43 A to zważcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocnej przyjdzie złodziej, czuwałby i nie pozwoliłby przebić muru domu swego. 44 Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w godzinie, w której się tego nie spodziewacie, Syn Człowieczy przyjdzie.

Przypowieść o wiernym i niewiernym słudze

45 Kto zatem jest sługą wiernym i rozważnym, którego postawił pan nad domownikami swymi, aby dawał im jeść na czas? 46 Błogosławiony sługa ten, którego pan, przyszedłszy, zastanie tak czyniącym. 47 Amen, mówię wam, że nad całą swą majętnością go ustanowi. 48 A gdyby taki sługa był zły i powiedział w sercu swoim: spóźnia się mój pan, 49 i zacząłby bić współsługi swoje, jeść i pić z pijakami, 50 to przyjdzie pan sługi tego w dniu, w którym się go nie spodziewa, i w godzinie, której nie zna, 51 i rozsiecze go, i wyznaczy mu los obłudników. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.